Βρισκόμαστε στα 1955, η οικογένεια Σεγρέδου από το Εμπορείο, μαζεύεται στη Βλυχάδα, για να χαιρετήσει τον Γιώργη Σεγρέδο του Μιχαήλ και της Ελένης Μαυρομμάτη, ο οποίος ήταν ο έμπιστος μηχανικός του βιομήχανου Γεωργίου Νομικού και θα έφευγε για την Κω ώστε να ανοίξει και να λειτουργήσει το εκεί εργοστάσιο ντομάτας Νομικος. Λίγο πριν φύγει, η ομαδική φωτογραφία αυτή είναι ο προπομπός μιας εκπληκτικής ιστορίας Σαντορινιάς οικογένειας που χάνεται μέσα στο χρόνο, μεταξύ Σαντορίνης, και Κώου, και όχι μόνο. Η φωτογραφία αυτή είναι από το αρχείου το Μιχάλη Γεωργίου Σεγρέδου –εγγονού του πρωταγωνιστή της συγκεκριμένης φωτογραφίας.
Στη φωτογραφία αυτή, διακρίνονται : ο μαστο-Γιώργης Σεγρέδος, κρατάει το κουτί από το εργοστάσιο του Νομικού, και δίπλα του από αριστερά η Μαρία Καραμολέγκου, πεθερά του, και από την άλλη πλευρά ο Γεώργιος Σιγάλας ή Βωβογιάννης από τα δεξιά. Μπροστά του τα παιδιά του Ευθύμιος και Μιχάλης ενώ επάνω ο γιος του Βασίλης, η Θεοδοσία Σιγάλα, κόρη του Βωβογιάννη, η Φλώρα Σιγάλα , γυναίκα του Μαστρο-Γιώργη, δίπλα της ο γιός της Ματθαίος και είναι έγκυος στον Γεώργιο Σεγραίδο- πατέρα το Μιχάλη που μας παραχώρησε τη φωτογραφία. Στο τέλος δίπλα στη Φλώρα , η άλλη της η αδερφή η Γρηγορία.Ο Μαστρο Γιώργης φεύγει για την Κω…λίγους μήνες αργότερα σύμφωνα με την εξαιρετική δουλειά που έχει κάνει ο Μιχάλης, ακούει στο ραδιόφωνο ότι «η Σαντορίνη βυθίστηκε», είναι οι πρώτες ώρες μετά το σεισμό κλονίζεται και προσπαθεί να δει τι θα κάνει….Καταφέρνει και φέρνει την ευρύτερη οικογένεια του στην Κω για να τους σώσει . … Μαζί με την Φλώρα ζουν πια στην Κω και δεν ξεχνούν ποτέ- μέχρι και σήμερα, τη Σαντορίνη. Ο Μαστρογιώργης φεύγει από τη ζωή το 1983, ενώ η Φλώρα το 2007. ….
