Στην συνημμένη φωτογραφία που πιθανόν να σας έχουν ενημερώσει ήταν το σπίτι του Σιγάλα (Κερά) Ιδιοκτήτη τότε της Ηλεκρικής γεννήτριας (συνεχούς ρεύματος) που ηλεκτροφοδούσε την περιοχή των Φηρών, όπου σκοτώθηκε μαζί με την σύζυγό του από τον σεισμό του 1956.
Το φως από την γεννήτρια που είχαμε τότε ήταν μέχρι τα μεσάνυκτα.
Στις 2340 ώρα είχαμε το πρώτο προειδοποιητικό σβήσιμο , στις 2350 το δεύτερο και το τρίτο και τελευταίο στις 2400 ώρα.
Αυτό γινόταν για να προλάβεις να φθάσεις σπίτι σου προτού πέσει το μαύρο σκοτάδι.
Όπως βλέπετε στην φωτογρεαφία υπήρχε μιά αμυγδαλιά ψηλά πάνω από τον δρόμο.
Από τον δρόμο αυτό πέρναγαν όλα τα Κατωφηριανά παιδιά για το Δημοτικό Σχολείο.
Όταν τα αμύγδαλα είχαν ξεραθεί, πετροβολούσαμε την αμυγδαλιά για να πέσουν στον δρόμο να τα πιάσουμε.
Ο πετροβολισμός γινόταν με δύναμη για να κλονισθούν τα κλαδιά και να πέσουν τα αμύγδαλα.
Εάν όμως δεν πετυχαίναμε την αμυγδαλιά οι πέτρες πήγαιναν στα παράθυρα της Εθνικής Τράπεζας όπου σήμερα είναι το Μουσείο, τότε φεύγαμε αντίθετα προς τις καμάρες για να μη μας δούν από την Τράπεζα.
Σήμερα στον χώρο της Αμυγδαλιάς είναι το Εστιατόριο του κυρίου Ποθητού Μενδρινού.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
Χαράλαμπος Ν. Μενδρινός
Συνταξιούχος Κατωφηριανός
Πηγή: www.neasantorinis.gr