Στυλιανός Σαρπάκης
Καταγόταν από τα Φηρά, αλλά αναχώρησε από την πατρίδα του και εγκαταστάθηκε στο Καϊρο της Αιγύπτου το 1873, όπου εισήχθη στην Αμπέτιον Σχολή. Το 1877 ιδρύει εργοστάσιο πολυθογραφικής εργασίας , και θεωρούνταν το καλύτερο στο είδος του. Στεγαζόταν σε οίκημα σε οδό που ονοματίστηκε από την Αιγυπτιακή Κυβέρνηση ως «πάροδος Σαρπάκη», λόγω της ιδιαίτερης συμβολής του Σαρπάκη στην τοπική κοινωνία. [1]
Λίγο πριν την κήρυξη του πολέμου, ο Μεταξάς δημιουργεί επιτροπή εράνου για την Αερπορία, ενώ παράλληλα δημιουργούνται νέα προγράμματα εκπαιδεύσεως. Το 1937, ο Μεταξάς βρίσκει τον Σαρπάκη σαν αρχικό αρωγό του εράνου, ο οποίος προσφέρει 2 μαχητικά α/φ Gloster SS.37 Gladiator Mk I, τα καλύτερα της εποχής. Τα δύο αυτά αεροσκάφη είχαν βαφτεί ασημένια σε όλες τις επιφάνειες τους. Ονομάστηκαν «ΘΗΡΑ – ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ» και «ΣΑΡΠΑΚΗΣ» από τη γενέτειρα και το όνομα του ευεργέτη αντίστοιχα. Τα ονόματα ήταν βαμμένα στην άτρακτο από τις δυο πλευρές και τα αεροσκάφη έφεραν εθνόσημα στις πτέρυγες και στο πηδάλιο διευθύνσεως. Χρησιμοποιήθηκαν ως προκεχωρημένα εκπαιδευτικά – ήταν δε κανονικά οπλισμένα – ενώ κατά το εξάμηνο Οκτωβρίου 1940 – Απριλίου 1941 βάφτηκαν με παραλλαγή και εντάχθηκαν στην 21η Μοίρα Διώξεως. Το ένα χάθηκε σε ατύχημα και το άλλο έλαβε μέρος τουλάχιστον σε μια περιπολία κατά τη διάρκεια του πολέμου. Εκτός των δύο προαναφερθέντων, άλλα δεκαέξι δόθηκαν από τη RAF ως βοήθεια από τον Δεκέμβριο του 1940 ως τον Απρίλιο του 1941. [2]Για τον τόπο καταγωγής του ο Σαρπάκης έχτισε εξ ολοκλήρου την ομώνυμη πλατεία και συνέβαλε σημαντικά στην δημιουργία ειδικών γραμματοσήμων για το νησί.
Σπύρος Γρίβας[3]:
Καταγόταν από το Εμπορείο Σαντορίνης. Εγκαταστάθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, αφού αρχικά πέρασε από το Καϊρο. Διατηρούσε μεγάλο εμπορικό βιβλιοπωλείο. Συνεργάστηκε με όλη τη θηραϊκή κοινότητα της περιοχής . Παράλληλα με τις εμπορικές του δραστηριότητες, επισκεύασε πολλά σχολεία, και τα εμπλούτισε με κατάλληλα υλικά αλλά και όργανα διδασκαλίας. Ειδικά για το Εμπορείο, εμπλούτισε το σχολείο με μεγάλη βιβλιοθήκη, ανήγηρε το Μαρμάρινο Ηρώο των πεσόντων Εμποριτών, μερίμνησε για την ύδρευση της τότε κωμόπολη του Εμπορειου, και έστελνε συνέχεια και κρυφά χρήματα σε φτωχές οικογένειες του νησιού.