 |
| η αρχή του "Ενθυμίιου" Ντίνα Δειμέζη |
Πριν από λίγο καιρό, ελαβα ένα εξαιρετικό δώρο, μια παρουσίαση οικογενειών πάνω στην οποία μεσα από μερικές έγχρωμες φωτοτυπίες καταλλήλως προσαρμοσμένες, οι επομένες γενιές της οικογένειας αυτής θα γνωρίσουν τις προηγούμενες. Αναφέρομαι στα «ενθύμια από το Φηροστεφάνι Σαντορίνης- Οικογένειες Εμμανουήλ Δειμέζη και Κωνσταντίνου Πλατή». Το εξαιρετικό αυτό δώρο μου το πρόσφερε η κυρία Φιορίνα Ζαγκλακίδου Σίμου, την οποία και ευχαριστώ θερμά. με καταγωγή από το Φηροστεφάνι, απόγονος των συγκεκριμένων οικογενειών. Τι το ξεχωριστό έχει αυτό το «ενθύμιο» ; Με πολύ μεράκι το οποίο φαίνεται κιολας η κυρία Φιορίνα, μάζεψε υλικό της οικογένειας της αλλά και από ιστορικές πηγές έτσι ώστε συνδυάζοντας την καταγραφή με την έρευνα να συμβάλλει με τον τρόπο της στην ανάδειξη της ιστορίας.
Το πρώτο αρχείο είναι ένα γράμμα της προς τις αδελφές του Ελέους γνωρίζοντας μας την οικογένειά της. Η γιαγιά της λεγόταν Μαρί Δειμέζη, σύζυγος Κωνσταντίνου Πλατή και ήταν από το Φηροστεφάνι. Εϊχε γεννηθεί γύρω στα 1870 και από τα αρχεία της ήταν μαθήτρια της Σχολής των αδελφών του Ελέους στη Σαντορίνη. Έμεινε χήρα πολύ νέα ενώ το Μοναστήρι θέλοντας να συμπαρασταθεί στην οικογένεια ανέλαβε τη δωρεάν εκπαίδευση των θυγατέρων της, Μαργαρίτας και Αικατερίνης.
Από το προσωπικό αρχείο της οικογένειας για τη Σχολή των Αδελφών του Ελέους η οποία ιδρύθηκε στη Σαντορίνη το 1841 μέχρι και το 1955 μπορούμε να διαπιστώσουμε το εκπαιδευτικό υπόβαθρο των Καθολικών σχολείων και την ευρύτερη προσέγγιση μεταξύ Καθολικών και Ορθοδοξων.
Εκτός από τα ενθύμια που εντόπισε από τη Σχολή, και έχοντας ως βάση την εξαιρετικά χρήσιμη εκπαίδευση της , μπορούμε να μάθουμε ότι η Μαργαριτα, εργάστηκε στο Πολιτικό Γραφείο του Ελευθέρίου Βενιζέλου και στη Διεύθυνση Μηχανικού του Στρατού ως μεταφράστρια΄.
 |
| οι Εμμανουήλ και Σπύρος Δειμέζης |
Ο Εμμανουήλ Δειμέζης γεννήθηκε στο Φηροστεφάνι της Σαντορίνης γύρω στα 1830. Ήταν έμπορος και ταξίδευε με τα καίκια στη Ρωσία κυρίως από την Οδησσό, όπου πουλούσε κρασί και τα λιγοστά προίοντα της Σαντορίνης και έφερνε σιτάρι. Από τα ταξίδια του αυτά έφερνε στους δικούς του και διάφορα δώρα. Είχε παντρευτεί την Μαργαρίτα Βαζαίου και τα παιδιά τους ήταν η περίφημη Μαρία- Μαρί Δειμέζη, ο Λουκάς, η Ειρήνη, ο Γιώργος που ζούσε στη Ρωσία και ο Σπυρίδων.
Ο αδελφός του Σπυρίδων (1829 - 1902) ήταν Έλληνας οικονομολόγος, πολιτικός και δικαστικός που διετέλεσε πρόεδρος ] του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Γεννήθηκε στη Σαντορίνη. Εισήλθε στο δημόσιο ως υπάλληλος στην ταμιακή υπηρεσία του κράτους φτάνοντας[1] μέχρι τον βαθμό του διευθυντή του Γενικού Λογιστηρίου. Το 1890 διορίστηκε πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι και το 1892. Το ίδιο έτος διορίστηκε υπουργός οικονομικών στην κυβέρνηση Κωνσταντόπουλου. Εξελέγη βουλευτής Τροιζηνίας στις εκλογές του 1895.Απεβίωσε το 1902.
Η συνέχεια του «ενθυμίου» μας φέρνει στην αναφορά του Νίκου Αλπράντη, από τα «Γενεαλογικά της Σαντορίνης» , αλλά και σε άλλες πηγές που αναδεικνύουν μέρος της ιστορίας της οικογένειας.
Ενδιαφέρον σημείο στην ιστορία αυτή είναι και το «Νησάκι Λαζαρέτο ή Δειμέζη». Στην Πλάκα του Πόρου,δίπλα στο Μπούρτζι, υπάρχει ένα μικρό γραφικό νησάκι, που το ξέρουμε σαν νησάκι Δεϊμεζη, ή Καρρά, το Λαζαρέτο.
 |
| το Νησάκι Δειμέζι, Καρρά, η Λαζαρέτο στον Πόρο |
 |
| ο Κωνσταντίνος Πλατής |
 |
| Vin De Santorini , Volcan, Βραβείο Χρυσούν, 1900 Παρισίων |